Dah 18 tahun tak menyinggah Desa Setapak Tomyam ni.Mengimbau tahun 1996-1997 dulu, tempat makan ni hanya berbumbungkan kanopi pacak ala-ala Cendol Pak Wahab masa meniaga kat Tasik Sri Rampai.Tempat ni kosong je dulu berbatu kerikil.Restoran Mydina kat sebelah ni pun dulu ialah kedai repair barang elektrik.
Teringat kenangan kerja kat Jusco dulu, pukul 10.30 malam je cargas dengan kawan makan tomyam daging.Budget RM5 cukup untuk makan dua orang! Tomyam RM4, nasi 2 (satu 50 sen) dan ais kosong 2 free! Aduhai... mana nak dapat dah sekarang???
Hari-hari makan situ sampai dah terbaik ngan makcik taukey.Peramah makcik ni walaupun pelat Kelatey dia pekat.Anak lelaki yang membantu dia, Azrul pun sebaya kami.Terus jadi kawan.Cerdik-cerdik anak dia.
Datang-datang semalam jumpa anak lelaki bongsu makcik tu (kita orang teka je sebab muka ada iras-iras).Daripada dia kami tahu makcik dah meninggal semenjak 5 tahun yang lepas.Allahu akhbar... innalillahiwa innahirojiun... kawan kita orang dulu (Azrul) pun dah berkeluarga, bekerja dan menetap kat Ipoh lepas graduate daripada USM.Harap boleh jumpa reunion di sini, boleh berborak kisah lama kat Wangsa Maju ni walaupun berwajah baru.Huhuhu...
Lama tak makan sini jom order menu lama;
Tomyam Daging 1, Nasik kosong 1, Sky Juice 1 (pening pelayan tu bila order sky juice, air apa tu?) Walaupun harga baru, tapi tetap sedap macam dulu!! Hahaha...!!!
~ Kisah Lejen Di Wangsa Maju